Koken kost meer geld.
De sociale buurtrestaurants van de Brusselse lokale Dienstencentra ( De Kaai, Cosmos, Buurtwerk Noordwijk, De Welvaartkapoen, Het Anker, Chambèry) klagen ervover dat ze steeds moeilijker aan voedseloverschotten van winkels raken. Ze doen daar al langere tijd een beroep op want kunnen niet alles inkopen en de budgetten zijn krap. FeBIO pleit voor een betere financiering van de sociale buurtrestaurants.
Het is veel moelijker dan vroeger om aan voedseloverschotten te raken bij Delhaize (en dit werd minder interessant) , na de franchising operatie daar. Apps zoals ’too good to go’ zorgen voor concurrentie. Ook de voedselbanken deden in de media hun beklag en zijn vragende partijen voor voedseloverschotten. Sommige medewerkers van de vzw’s verplaatsen zich naar de vroegmarkt en verkennen andere inkoopkanalen.
Het gegeven stelt de chefs van de sociale restaurants in toenemende mate voor uitdagingen. Want wat je krijgt (vaak kleine verpakte porties) is niet altijd geschikt om te gebruiken voor een grootkeuken en dat vraagt menu-aanpassingen. Vlaamse klassiekers zoals konijn met pruimen zijn bijvoorbeeld te duur geworden.
Gezonde voeding voor ouderen die langer thuiswonen is een belangrijke preventiefactor voor gezondheid. Het draaiboek voor de gezonde voeding in de lokale dienstencentra, analyseert. Ondervoeding bij ouderen heeft fysieke en psychologische gevolgen die leiden tot een sneller verlies van autonomie en mobiliteit. De levenskwaliteit van de ouderen vermindert, waardoor de kosten en zorgvraag stijgen. Dit is een waarheid als een koe. In Brussel is 5% van de personen van 65 jaar en ouder ondervoed (Sciensano, juni 2024) en bedraagt het risico op ondervoeding 25%.
Betere financiering van de sociale buurtrestaurants is nodig
Een voedingsbeleid ontwikkelen zonder voldoende financiële middelen lijkt mission impossble. Er is zelfs geen geld meer om een nieuwe pollepel aan te schaffen, verzucht de coördinator van De Welvaartkapoen. Bovendien zijn opnieuw alle subsidies (VGC, mandaat inschakeling…) eind 2024 te laat met betalen zodat er bij verschillende organisaties cashflowproblemen zijn. De onvoldoende indexering van de VGC- subsidies die achterblijft bij werkelijke inflatie helpt ook niet. Het is steeds moeilijker aan personeel te raken, zodat zieken komen werken, vervangingen onder druk komen te staan en men meer dan vroeger een beroep doet op vrijwilligers.
Inboeten op kwaliteit is contraproductief (ziek worden kost de maatschappij meer) en houdt risico’s in. Daarom dient de vraag te worden gesteld of het niet normaal is dat men gewoon naar de supermarkt kan gaan en over voldoende budget beschikt? Welzijn (waaronder ook de lokale dienstencentra vallen) is historisch gezien ondergefinancierd in Brussel (actualisatie Brusselnorm) en het is een Vlaamse bevoegdheid. Vele Brusselaars, klanten moeten bovendien rondkomen met een mager pensioen. Sociale buurtrestaurants kunnen hun prijzen niet verhogen want dan verliezen ze klanten omdat de mensen het niet meer kunnen betalen.