Bilynankouma Camara en Said Kamali stroomden door van FIX naar Isoltechnics.

 

Bilynankouma ‘Billy’ Camara is 26 jaar en werd geboren in het West-Afrikaanse Guinea Conakry. Hij verbleef al langer in Europa en kwam op 20 jarige leeftijd uit Frankrijk naar ons land omwille van een gezinshereniging met zijn moeder. Hij had enige werkervaring als werknemer-stagiair. Van juni tot december 2017 ging hij aan de slag bij FIX in Brussel waar hij een opleiding volgde voor schilder en VCA (Veiligheids Checklist Aannemers). Onderverdeeld in verschillende teams voert FIX renovatiewerken uit in publieke gebouwen. Dit gaat over schilderwerken, vloeren of sanitaire plaatsen, van isolatie, gyproc wanden of schrijnwerk. Ervaren instructeurs begeleiden de nieuwkomers tijdens hun inschakelingstraject. De Jobcoach van FIX zocht op het einde van zijn traject werk voor hem in de vacatures van Actiris en stuurde hem naar een opleiding isolatie van Bruxelles Formation. Hij legde daar een test af voor wiskunde, (oa. berekeningen maken) en Frans. Zo kwam Billy in een IBO-contract terecht bij Isoltechnics, een bedrijf in Ruisbroek, nabij Halle, gespecialiseerd in leidingisolatie. Daarnaast isoleren zij kanalen of tanks. Dit zowel voor warmte, koude, akoestische als brandwerende doeleinden en met of zonder afwerkingen in aluminium of roestvast staal. Ze werken vooral in grote, publieke of industriële gebouwen.

In het bedrijf start men om 6.30 u s’ochtends en presteert men 40 uur per week. Er zijn verschillende ploegen van een tweetal personen. Billy werkt ondertussen al vier maanden bij Isoltechnics en hoopt er een vast contract te bemachtigen na zijn IBO-opleiding die afloopt in mei 2018.

Zijn collega Said Kamali is 37 jaar oud, werd geboren in Marokko en verblijft sinds 2003 in België. Hij beschikt over een diploma lager secundair onderwijs en volgde een opleiding naaiwerk in Marokko. Voordien volgde hij nog een opleiding elektriciteit. Ook hij werkte van 2013 tot 2015 bij FIX en volgde er opleidingen schilderen, VCA, soepele vloeren en werken op hoogte. Vroeger kocht Isoltechnics bij een ander bedrijf ‘matrassen’ (zie foto) aan om te isoleren, maar Said stelde voor om, in samenspraak met zijn IBO-mentor Mustafa, de matrassen niet langer aan te kopen maar om ze eigenhandig in het atelier te maken. Hij kon overweg met de naaimachine. Men ging op dit initiatief in en zo creëerde Said zijn eigen specifieke job. Said werkt nu al twee jaar met een vast contract van onbepaalde duur bij Isoltechnics. Said en Billy praten met mondjesmaat Nederlands, ze kennen de woorden die frequent op de werkvloer gebruikt wordt. Onderling spreken ze Frans.

In 2005 nam Yves Desmet Isoltechnics over en waren er 4 arbeiders. Het bedrijf groeide organisch en was tot 2010 in Laken gevestigd. Isoltechics is een inclusieve onderneming. Dat verhaal begon druppelsgewijs met een Marokkaanse buurman die zonder werk zat. Die werd aangeworven. Enige tijd later bracht die een andere werkloze buurman mee. Er waren enkele studenten van DON BOSCO in contracten duaal leren. Er kwam een Afghaan bij en dan een Albanees… Yves zocht iemand met een arbeidshandicap voor de functie van magazijnier. Hij informeerde zich over de mogelijkheden via VOKA en werd lid van ‘De Werkplekarchitecten’. Via Wonen en Werken in Leuven kwam hij bij FIX terecht waar hij tot op heden als bestuurder zetelt in de Raad van Bestuur.

Isoltechnics telt vandaag zo’n 60 medewerkers waarvan 50 arbeiders. We tellen slechts 3 autochtone Vlamingen. De rest is afkomstig uit een twintigtal verschillende landen van herkomst. Vaak brengen werknemers neven of zonen aan. Dan zijn ze apetrots dat ze een goede werkkracht aanbrengen en zorgen zelf vaak voor de interne opleiding van de nieuwkomer. Nu geeft het bedrijf zelf opleidingen in isolatie bij Bruxelles Formation en VDAB. Isoleerder is een niet erkend beroep in de bouw. De opleidingen duren 6 tot 12 weken en omvatten werfbezoeken. Tijdens de opleidingen leren ze het jargon en de materialen kennen. Die kennis vormt een noodzakelijke voorbereiding, veiligheid op de werf is een grote bekommernis. Pas daarna kan men in een IBO-contract starten. Er werden zo 30 IBO’ers in vast dienstverband aangeworven over gans de periode. Onlangs vond een opleiding met een twaalftal mensen in Schoten plaats. Toen werden 3 mensen van vreemde origine weerhouden en niemand van de Vlamingen. Daar stelde Yves teveel problemen vast, (o.a. familiale- of drankproblemen).

Yves bevestigt dat Said noch Billy een diploma hoger secundair onderwijs hebben en laaggeletterd zijn. Toch stelt dat op de werkvloer geen probleem. De nieuwkomers krijgen veel vrijheid. Er zijn een paar sterke figuren en die nemen een leidersrol op zich. Het bedrijf vangt een aantal sociale en praktische problemen op, zoals huisvesting regelen, nieuwe identiteitskaarten aanvragen, helpen bij de inburgering, of een enkele keer om formaliteiten rond loonbeslag in orde te brengen. Weinigen beschikken thuis over een computer en regelen alles op het werk.

Said en Billy hebben een rijbewijs en dat is nodig. Yves Desmet herinnert zich dat hij met een Afghaan die zijn rijbewijs aflegde tijdens het praktijkexamen mee in de de wagen zat en een sneer kreeg van de instructeur omdat hij vanop de achterbank uitlegde wat ‘achterruitontwaseming’ betekende. De taal en moeilijke terminologie vormt op zo’n moment een barrière.