Copyright foto Stijn Wils, met dank aan Baita.
Aneliya Stoycheva , Bulgaars-Turks, 32 jaar
“Tot mijn 16de woonde ik in Bulgarije. Inmiddels woon ik al 16 jaar in België, sinds 2002. In die tijd was dat nog met visa van drie maanden. Mijn man is Turk, en we zijn hier getrouwd. Ik heb een dochter van 14 jaar en een van 8 jaar. Ik spreek Turks, Bulgaars, Frans en een beetje Nederlands. Ik heb één jaar bij Baita gewerkt, met een contract Artikel 60. Voordien had ik al vaker gewerkt als poetsvrouw. Ik ben nog altijd heel blij dat ik bij Baita terecht gekomen ben. In het begin was ik wat onzeker omdat ik niemand kende, maar dat is heel snel veranderd. Baita is als een familie. Als er iets is, kan je daar altijd over praten. Soms gaat dat over het werk, maar evengoed over je kinderen, of als je ziek bent, of wat dan ook. Ik heb nog nooit meegemaakt dat je met de directrice kan praten als met een vriendin. Dat neemt niet weg dat er regels zijn en dat je niet moet overdrijven. Maar wie respectvol is, geraakt hier nooit in de problemen. Ik had een aantal posten in het Kaaitheater, dat is ook altijd goed verlopen. Toen ik daar vertrok, kreeg ik een mooi cadeau. Ik was zo verrast dat ik begon te wenen.
Ik kon hier met de directrice praten als met een vriendin
Voor ik bij Baita werkte, had ik al cursussen Nederlands gevolgd, en dat ben ik blijven doen. Ik heb inmiddels niveau 2.4. Jessica stimuleerde me om verder te studeren. Ik heb lang getwijfeld, omdat ik een inkomen nodig heb. Maar ze vindt dat ik de capaciteiten heb om meer te doen dan enkel poetsen. Ik help graag mensen, maar dan moet je een diploma hebben. Daarom volg ik nu een jaar Tweede Kans Onderwijs om mijn diploma hoger middelaar te halen. Ik ga elke dag naar de les, net als mijn kinderen. Ik volg de richting ICT-administratie in het Nederlands en hoop later werk te vinden in een sociale organisatie. Ik voel me als een assepoester, en Jessica is de fee die me met haar toverstokje aanraakte.”
De combinatie studie en gezin valt wel mee. Haar echtgenoot brengt de kinderen naar school en haalt ze op en helpt bij de voorbereiding van de maaltijden. Aneliya volgt momenteel dagonderwijs vanaf 9 uur s’ochtends bij CVO Lethas aan Anneessens. Wat ze na 1 februari 2019, na de studie gaat doen weet ze niet, maar ze wil zich inschrijven bij Actiris en voltijds werk zoeken. Met een diploma hoger middelbaar op zak en kennis van het Nederlands zal zij meer toekomstkansen hebben. Doorstroom naar opleiding vanuit werkervaring is een positieve uitkomst.
Een betere arbeidsmarktpositie van laaggeschoolde vrouwen met een migratie-achtergrond is ook in Brussel een streefdoel. Zij kennen een lage werkzaamheidsgraad. Zoveel mogelijk meisjes met een migratie-achtergrond moeten hun schoolloopbaan succesvol volbrengen. Een effectieve en kwaliteitsvolle oriëntering naar de arbeidsmarkt is cruciaal.